کد مطلب:173185 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:132
اسوه ی صبر
سید الشهداء علیه السلام، الگوی صبر و شكیبایی در برابر زخم زبان ها و شمشیرها، و شهادت فرزندان است.
امام حسین علیه السلام در آغاز حركت خویش به سوی كربلا، یارانی را لایق همراهی خویش می دانست كه بر تیزی شمشیر و ضربت نیزه ها مقاوم باشند: فمن كان منكم یصبر علی حد السیف و طعن الاسنه فلیقم معنا. [1] .
در روز عاشورا نیز در خطبه ای «صبرا بنی الكرام...»، [2] یاران خویش را بر رنج جهاد و زخم شمشیر به صبوری فراخواند، تا از تنگنای دنیا به وسعت آخرت و از دشواری های دنیا به نعمت و راحت بهشت برسند و مرگ را هم چون «پل عبور» بدانند.
آن حضرت علیه السلام، هنگام خروج از مكه نیز در ضمن خطابه ای فرمود: نصبر علی بلائه و یوفینا اجور الصابرین.
و صبر بر بلا را مقدمه رسیدن به «اجر صابران» دانست كه خداوند عطا خواهد كرد.
روز عاشورا، فرزندش علی اكبر را هم با جمله «یا بنی اصبر قلیلا»، دعوت به صبور كرد و خواهر خویش را در آن روز سرخ، به «صبر» توصیه كرد.
امام حسین علیه السلام در آغاز حركت خویش به سوی كربلا، یارانی را لایق همراهی خویش می دانست كه بر تیزی شمشیر و ضربت نیزه ها مقاوم باشند: فمن كان منكم یصبر علی حد السیف و طعن الاسنه فلیقم معنا. [1] .
در روز عاشورا نیز در خطبه ای «صبرا بنی الكرام...»، [2] یاران خویش را بر رنج جهاد و زخم شمشیر به صبوری فراخواند، تا از تنگنای دنیا به وسعت آخرت و از دشواری های دنیا به نعمت و راحت بهشت برسند و مرگ را هم چون «پل عبور» بدانند.
آن حضرت علیه السلام، هنگام خروج از مكه نیز در ضمن خطابه ای فرمود: نصبر علی بلائه و یوفینا اجور الصابرین.
و صبر بر بلا را مقدمه رسیدن به «اجر صابران» دانست كه خداوند عطا خواهد كرد.
روز عاشورا، فرزندش علی اكبر را هم با جمله «یا بنی اصبر قلیلا»، دعوت به صبور كرد و خواهر خویش را در آن روز سرخ، به «صبر» توصیه كرد.
[1] ينابيع المودة، ص 406.
[2] بحارالانوار، ج 44، ص 367.